Ákváðum að vera snemma á ferðinni á flugvöllinn í dag þar sem við bjuggumst við umferðartöfum einsog á leiðinni á Heathrow um daginn. Lögðum því af stað kl. 16:00 þar sem vélin átti að fara í loftið kl. 19:50 og gerðum ráð fyrir því að vera um 2 tíma á leiðinni sem ætti annars að taka um klukkutíma - er töluvert styttra á Stansted flugvöllinn heldur en Heathrow. Við vorum klukkutíma að keyra fyrstu 15 mílurnar !! og síðan annan klukkutíma að keyra restina sem voru 30 mílur - vorum sem sagt á góðum tíma á flugvellinum. Þegar stutt var eftir fengum við þó símtal frá tengdó sem tjáði okkur að flugvélin væri ekki enn farin frá Íslandi og einhver töf væri á - tókum við því rólega og stoppuðum á leiðinni á flugvöllinn til að fá okkur Burger. Á flugvellinum stóð að áætlað væri að vélin færi í loftið kl. 21:35 og spurði ég í stelpuna í Iceland Express afgreiðslunni hvort að það stæðist og hvort vélin væri farin frá klakanum - sagði hún svo vera og að þetta ætti að vera að hámarki tveggja tíma töf og hún fengi nú 5 pund til að eyða á barnum !! Jæja, þetta leit nú allt saman ágætlega út þannig að ég og Inga Huld yfirgáfum svæðið og vorum tæpan klukkutíma að bruna heim. Síðan fór allt í bölvaða vitleysu ... og brottförinni seinkað til miðnættis. Þá var fólkið kallað að geitinu og það gat séð töskurnar sínar vera settar í vélina ... voðalega gaman nema að síðan sá Jóa starfsfólkið yfirgefa vélina og landgangurinn var tekinn frá. Skemmtileg tilkynning kom síðan í hátalarakerfið sem var á þá leið að starfsfólkið mætti ekki vinna lengur og því þyrfti að afhlaða vélina og lagt yrði af stað til klakans kl. 9:30 morguninn eftir !!! Allt ónýtt - Jóa því á hóteli á Stansted í nótt, missir af klippingunni. Skrítið að geta ekki lagt aðeins fyrr af stað ... sé einnig fyrir mér að alltíeinu hafi ein flugfreyjan spurt:
"Herra flugstjóri - hvernig er það eiginlega með tímana okkar - verðum við ekki búin að vinna of lengi ef við fljúgum aftur til Íslands?"
"Humm - leyfðu mér að kíkja hérna í handbókina og athuga þetta nánar - jú heyrðu, þetta er rétt hjá þér, segðu mönnunum að afhlaða vélina og að ég sé farinn að sofa !!"
Mjög gáfulegt að fatta það á miðnætti (eftir að búið var að hlaða vélina) að áhöfnin mætti ekki fljúga lengur og að ekki væri hægt að redda varaáhöfn. Hefði haldið að þetta ætti að uppgötvast miklu mun fyrr um kvöldið - einhverjir hugsanabrestir þarna í gangi. En það er víst lítið við þessu að gera - ekki er hægt að hoppa uppí flugvél hjá næsta flugfélagi og fljúga heim ... vonandi bara að þeir geti dröslað flugvélinni á klakann klukkan 9:30 í fyrramálið - allavega ætti flugstjórinn að vera búinn að sofa úr sér.

Inga Huld fattaði allt í einu þegar mamma hennar var að ganga í gegnum vegabréfahliðið að mamma hennar væri að fara - hafði ekki fundist þetta mikið mál hingað til og fannst bara sniðugt að við værum bara tvö feðginin. Skyndilega var hún ekki sátt við þetta en róaðist svo þegar ég sagði henni að við myndum koma við í Sainsbury á leiðinni heim og kaupa eitthvað nammi og gotterí þar. Versluðum við þar nammi, tilbúna rétti og bjór - síðast þegar Jóa kom heim frá Portúgal þá var nefnilega bara til hollur matur í ísskápnum. Ástæðan fyrir því var ekki sú að við höfðum keypt svo mikið af hollum mat heldur var þetta það sem borðuðum ekki úr ísskápnum og skildum eftir.