Þorrablót var haldið í gær á vegum Íslendingafélagsins í New York. Kaldhæðnislega var það haldið í gamallri kirkju á Upper West Side þar sem um 150 Íslendingar voru saman komnir í sínu fínasta pússi. Innfluttur kokkur frá Íslandi sá um matinn og var flott hlaðborð með reyktum og gröfnum lax, hangikjöti og uppstúf, baunum og að sjálfsögðu sviðasultu, hrútspungum, böggum og harðfiski ... súrmaturinn var ekki alveg nógu súr að mínu mati en góður þrátt fyrir það. Drengur með gítar hélt síðan uppi fjörinu með því að stjórna fjöldasöng, kokkurinn spilaði á harmoniku og síðan var plötusnúður sem hélt uppi fjörinu til miðnættis með því að spila gömul íslensk júróvisjón lög sem kom öllum út á dansgólfið ...

Mér tókst síðan að næla mér í einhverja kvefpest og kom brennivín og hákarl ekki í veg fyrir það ... spurning hvort veikindi kokksins hafi smitast á mig eða hvort mér hafi orðið kalt í pöbbaröltinu í Lower East Village eftir blótið ...

Það var löng helgi þar sem í dag er frídagur vegna Martin Luther King. Ég var búinn snemma á föstudeginum og hitti Jóu á Grand Central Market þar sem við versluðum nautalundir á grillið í kvöldmatinn. Hitastigið var rétt undir fimm gráðunum, heiðskírt og nokkuð lygnt þannig að það viðraði ágætlega til að grilla úti. Það var ekki flókin eldamennskan þar sem eina meðlætið var parmaostur, rocket, tómatar, basil og grillað eggaldin ... einfalt en mjög gott.

Á laugardagsmorgninum rifum við okkur framúr eldsnemma þar sem við áttum pantaðan Zipcar og var planað að keyra út í sveitir New York fylkis. Fyrst lá leiðin upp til Saugertis þar sem við fengum okkur hádegismat og síðan keyrðum við í gegnum Woodstock sem leið lá til Bethel Woods þar sem hálf milljón hippa samsöfnuðust á fyrstu Woodstock hátíðinni árið 1969 hjá bóndabýli Max Yazgur. Eftir nokkra leit og með hjálp lögreglumanns sem sá sér auman á villtum túrhestunum fundum við loks þennan sögufræga túnblett.


Góður og fínn bíltúr og þegar heim var komið fengum við okkur að borða á City Crab sem var á leiðinni heim frá bílaleigunni. Fengum okkur humar og krabba sem bragðaðist mjög vel ... sjáum fyrir okkur að við munum koma hingað með gesti.

Það hefur helduð betur kólnað hjá okkur og var um 5 stiga bítandi frost í gær og í dag ... við reyndum að mestu að halda okkur innandyra og var allt tiltækt lið hitablásara kallað til og sett í gang! Við þurftum þó aðeins á frísku lofti að halda og héldum því í Soho í gær þar sem hægt var að fá ýmsan fallegan fatnað á góðu útsöluverði ... það urðu líka ágætis endurfundir við Karen Millen sem hefur nú opnað loksins í Soho.

Við erum búin að hafa það rólegt þessa helgina ... þurftum góða hvíld eftir allt skíðeríið. Jóa er að safna orku fyrir síðustu önnina sem byrjar á morgun og er búin að nýta vikuna vel ... við höfðum mjög heimilislegan mat fljótlega þegar við komum heim sem var grjónagrautur með heimabökuðum skonsum. Einnig var tíminn notaður til að baka brauðbollur og muffins og rækjusalat gert fyrir helgina ... ekki amalegt að eiga smá frítíma!!

Í gærkvöldi var gert pasta í kvöldmatinn sem er sosum ekki í frásögur færandi nema að við gerðum pastað í pastaréttinn líka. Sem sagt vígðum við eina jólagjöfina sem var pastagerðartæki frá mér og Ingu Huld. Pastagerðin lukkaðist mjög vel og höfum við ekki smakkað ferskara pasta ... nokkuð ljóst að þetta verður notað aftur!

nammi nammm .....

Við fórum frá Vail eldsnemma í morgun og gekk flugið vel. Það voru miklir fagnaðarfundir þegar við sóttum Herra Níels af "hótelinu" sínu og allir voru komnir saman heim lúin en ánægð eftir gott skíðafrí!

Síðustu þrjá dagana okkar hér í Vail hefur snjóað 25 sentimetra ... á hverjum degi!! Það er því nóg af snjó og hafa snjótroðararnir ekki undan við að troða brautirnar. Það var gott að vera með skíða-leiðbeinanda (þ.e. "ski-instructor" en ekki "ski-teacher") sem gat vísað veginn í slæmu skyggni og gefið góð ráð ... sérstaklega um staði þar sem lítið var af fólki og gott kakó!

Jóa og Inga Huld þurftu því að læra listina að skíða í púðursnjó sem tók aðeins meira á heldur en að bruna niður vel troðna og fína braut ...

Við fengum þó gott veður í 3 daga með glampandi sól, hitastigi um frostmark og frábæru skíðafæri ... við vorum vöruð við sólinni þar sem hún er fljót að brenna húðina í 3.400 metra hæð ... hina dagana vorum við vöruð við frostbitum og áttum sérstaklega að fylgjast með hvort það sæust hvítir blettir í andliti, en þá átti að drífa sig innandyra og fá sér helst heitt kakó sem var nú sosum ekki leiðinlegt.

Það var ekki bara hægt að stunda skíði hér og leyfðum við Ingu Huld aðeins að taka í vélsleða ... hún vildi þó ekkert vera alltof lengi á svona tryllitæki en skellti sér þó nokkra hringi og valt bara einu sinni.

Það var merkilegt að vera staddur svona hátt á jörðinni og fannst greinilega hversu andstuttur maður var í þunna loftinu og einnig voru allar umbúðir einsog snakk og jógurt uppblásið einsog í flugvél ...

Hér í Vail er búið að skíða mikið ... veðrið er búið að vera margþætt og byrjaði með 20 gráðu frosti, vindi og snjókomu ... þegar leið á nýja árið þá brast á með brakandi sól og blíðu og frábærum skíðaskilyrðum. Stelpurnar eru búnar fá kennslu og renna sér með meistarbrag um brekkurnar en eru þó varkárar og fara sér engu óðslega.

Þjónustan og aðstaðan á svæðinu er frábær og erum við himinlifandi með þessa fyrstu alvöru skíðaferð fjölskyldunnar ...