fimmtudagur, maí 29, 2003

Brottfarardagur stelpnanna.

Í dag var hitabylgja !!! hitinn var 26 gráður í skugga og þvílík og önnur eins blíða ...heldur betur kveðjuveður sem stelpurnar fengu. Í morgun byrjaði ég á því að ná í bílaleigubílinn, Rover 75 ...það þarf sko engar smádruslur til að keyra alla leiðina á Stanstead. Ástæða þess að flogið var með Iceland Express var sú að hægt er að kaupa miða aðra leiðina þar ...sem ekki er hægt hjá Icelandair nema að kaupa hana á ca. hundraðþúsundkall – skrítið að þurfa alltaf að fljúga báðar leiðir hjá Icelandair. Allavega byrjuðum við á því að kíkja á geymsluhúsnæðið okkar í sumar og var þetta risastór vöruskemma sem búið er að afmarka niður í minni geymslur og fengum við fimmtán fermetra geymslu sem við getum haft aðgang að allan sólarhringinn ...ferlega sniðugt dæmi. Síðan var farið í hádegismat í bænum með Sif og Geir, borðað úti og allir að svitna og stikna í hitanum, alltaf mest fegnir þegar ský dró aðeins fyrir sólu. Við keyrðum síðan í Toys´r us til að kaupa dót í flugvélina fyrir Ingu Huld, fékk hún dúkkulísur (einhverskonar) og var ánægð með það – valdi þær allavega framyfir Playmo dót sem hún er samt mjög hrifin af. Síðan var lagt í hann á Stanstead, átti flugið að fara í loftið kl. 19:50 og þurftum við að vera mætt á völlinn ca. 17:50, lögðum þess vegna af stað frá Reading rétt rúmlega 15:00 til að hafa góðan tíma. Einsgott að gefa sér góðan tíma fyrir hraðbrautina vegna þess að við lentum í dágóðri umferðarteppu vegna umferðarslyss að okkur skildist en loksins þegar leystist úr flækjunni þá keyrðum við ekki framhjá neinu slysi. Yfirleitt er þetta þannig þegar flækjur eru að bara alltíeinu leysist þetta án nokkurrar sýnilegrar ástæðu fyrir flækju. Inga lagði sig á leiðinni, sem betur fer, vegna þess að hún var ekki mjög hrifin af þessum hita, var orðið ansi heitt og var komin á nærbolinn !!! Svaka skutla í gallabuxum, nærbol og með bleik sólgleraugu. Við náðum tímanlega á flugvöllinn og eftir að hafa fundið bílastæðið (sem tók smátíma vegna þess að það var eiginlega of augljóst hvar það var) drifum við okkur í tékkinnið. Auðvelt var að rata þarna og er þetta mjög rúmgott og vel merkt þarna – í rauninni mjög einfaldur og þægilegur flugvöllur. Töskurnar vigtuðu 63 kíló en konan sá sér auman á okkur og rukkaði ekki fyrir yfirvigt sem betur fer, hefur séð að hér voru á ferð bláfátækir námsmenn. Fljótlega var svo komið að kveðjustund ...snökt, snökt ... Inga Huld var mjög sátt við þetta allt saman, kveðja pabba á flugvellinum í Englandi, amma Inga og afi Helgi myndu sækja hana á flugvöllinn á Íslandi og síðan kæmi pabbi heim í afmælið !! Var bara mjög ánægð og fannst þetta allt saman bara mjög sniðugt og kyssti og knúsaði pabba sinn bless. Ég brunaði síðan heim á Rovernum á hundraðinu ... mjög góður bíll, ekkert veghljóð, vélarhljóð eða neitt, sama á hvaða hraða keyrt er – steinliggur og frábær bíll í alla staði nema kannski dáldið þröngt fyrir fæturna frammí. Bílnum síðan skilað eftir að hafa rúntað aðeins um nágrenni háskólans vegna þess að ég tók aðeins of mikið bensín en ég átti að skila honum með. Fékk bílinn með hálfum tanki og á að skila honum eins ...dáldið erfitt að stilla þetta þegar maður veit ekki hvað tankurinn er stór. Var því að reyna að eyða dáldið af bensíninu mínu sem ég var búinn að borga fyrir : ) ...eins vitlaust einsog það nú hljómar !!!

Engin ummæli: